روايتي از غربت بي‌بي حوريه در گيلان

 

قاليشويي دردشت

ضريح پُر از گردوغبار، قاليچه‌هاي خاك گرفته كف حرم، پله‌هاي سنگي شكسته شده ورودي حرم، علف‌هاي هرز روئيده شده در گوشه‌كنار حياط بقعه، نمازخانه به‌هم‌ريخته و سرويس بهداشتي غير بهداشتي تصويري تلخ از غربت بي‌بي حوريه (س)، را بعد از سا‌ل‌ها برايم تداعي كرد.

 

روايتي از غربت بي‌بي حوريه در گيلان

به گزارش خبرگزاري فارس از بندرانزلي، مريم افضلي؛ سال‌هاي نه‌چندان دور بقعه بي‌بي حوريه (س) خواهر گران‌قدر امام هشتم شيعيان واقع در شهر انزلي به‌واسطه قرار گرفتن در ورودي شهر و موقعيت مكاني مناسب يكي از اماكن موردتوجه گردشگران بود.

 

در بدو ورود به شهر انزلي گنبد بزرگ و زيباي بقعه بي‌بي حوريه (س) خواهر امام رضا (ع) نگاه هر گردشگري را به خود جلب مي‌كند.

 

ايوان و حياط بزرگ بقعه همواره مكاني مناسب براي استراحت پس از زيارت بود و گردشگران مي‌توانستند با راحتي خيال در گوشه‌كنار اين بقعه متبركه به نماز و راز و نياز بپردازند.

 

اما گويا بقعه متبركه بي‌بي حوريه (س)، در سايه غفلت متوليان امر، جذابيت گردشگري‌اش را ازدست‌داده و وضعيت حاكم بر آن بسيار تأسف‌برانگيز و مايه شرمساري است.

 

 

 

 

 

امروز وقتي پس از حدود چهار سال بار ديگر زيارت اين بقعه نصيبم شد، از ضريح پُر از گردوغبار، قاليچه‌هاي خاك گرفته كف حرم، پله‌هاي سنگي شكسته شده ورودي حرم، علف‌هاي هرز روئيده شده در گوشه‌كنار حياط بقعه، نمازخانه به‌هم‌ريخته و ... متوجه شدم كه اين بقعه متبركه نيز به‌واسطه خواب خرگوشي متوليانش به حال خود رها شده است.

 

بخش زيادي از كف حرم مطهر خالي از قالي و قاليچه و بتن‌هاي آن بيرون زده و اين مسئله موجب شده بود تا چند زوار حاضر در حرم به‌سختي ضريح مطهر را زيارت كنند.

 

براي وضو گرفتن به سمت وضوخانه رفتم، اما بوي تعفن و عدم نظافت در وضوخانه و دستشويي زنانه كه مشخص بود حداقل طي چند روز اخير مورد نظافت قرار نگرفته است، وادارم كرد تا فرار را برقرار ترجيح دهم.

 

 

 

 

 

دو بانوي ديگر كه از ظاهر و لحن سخن گفتنشان مشخص بود كه گيلاني نيستند و به‌قصد مسافرت در آن مكان حضور دارند نيز با غرولند و عصبانيت از وضوخانه زنانه خارج شدند.

 

چاره‌اي نداشتم بايد براي گرفتن وضو به سمت وضوخانه مردانه مي‌رفتم.

 

درب ورودي وضوخانه مردانه پيرمردي با خشم و عصبانيت به من و دوستم و ۲ زن مسافر نگاه مي‌كرد و گفت اجازه نمي‌دهم وارد وضوخانه شويد.

 

با خواهش و التماس و با گفتن اينكه وضوخانه زنانه بسيار متعفن است، وارد شديم، اما غرغرهاي پيرمرد تمامي نداشت.

 

بعد از گرفتن وضو قصد خروج از وضوخانه را داشتيم كه پيرمرد با دست مانع شد و گفت بايد هزينه بپردازيد، درنهايت هم با گرفتن اسكناس اجازه خروجمان را از وضوخانه مردانه صادر كرد.

 

نمازخانه حرم نيز وضعيت نامناسبي داشت، تارهاي عنكبوت روي ديوار و جايگاه قرار دادن مهر و چادرنمازها خودنمايي مي‌كرد و ظرف‌هاي خالي مربوط به مواد شوينده و.غيره نيز در گوشه‌كنار نمازخانه بقعه بي‌بي حوريه انزلي در كنار نماي نامطلوب، عدم مسؤوليت پذيري متوليان امر را آشكارتر مي‌ساخت.

 

 

 

 

 

از پيرزني كه مي‌گفت ساكن انزلي است و همه‌روزه براي اداي نماز ظهر و عصر به حرم مراجعه مي‌كرد سؤال كردم چرا بقعه به اين روز افتاده؛ پيرزن همان‌طور كه دانه‌هاي تسبيح را در دستش جابجا مي‌كرد با افسوس سري تكان داد و گفت: «چند سال است كه اين بقعه را به بهانه تعمير و بازسازي به اين حال‌وروز درآورده‌اند و روزبه‌روز هم وضعيت نمازخانه به‌هم‌ريخته‌تر مي‌شود و گاهي تصميم مي‌گيرم نمازم را در منزل بخوانم چون واقعاً نسبت به طهارت قالي‌هاي پهن‌شده در نمازخانه شك دارم.»

 

پيرزن همان‌طور كه گره چادرنمازش را باز مي‌كرد جمله‌اي قابل‌تأمل گفت «به خدا اگر همين نذوراتي كه داخل بقعه توسط مردم ريخته مي‌شود را براي ساخت حرم هزينه كنند تا حالا بايد بازسازي حرم تمام مي‌شد.»

 

نمي‌دانم چقدر حرف پيرزن درست بود ولي اين ميزان از بي‌تفاوتي نسبت به وضعيت فعلي بقعه متبركه بي‌بي حوريه (س)، آن هم باتوجه به موقعيت مكاني پرتردد آن چيزي فراتر از ترك فعل متوليان مربوطه است.

 

بهترين متخصص كولپوسكوپي در تهران